کتاب مردان و رجزهایشان نوشته سیدمهدی شجاعی توسط انتشارات کتاب نیستان به چاپ رسیده است.
موضوع کتاب: کتاب مذهبی، ادبیات مذهبی، ادبیات داستانی

کتاب مردان و رجزهایشان شامل رجزهای شهیدان کربلا در روز عاشوراست که توسط سید مهدی شجاعی جمع آوری و ترجمه شده است. علاوه بر متن و ترجمه ی رجزها، توضیحات و شرح حال مختصری هم درباره ی صاحبان رجزها آمده است. در مقدمه ی کتاب که توسط سید ابوالقاسم حسینی (ژرفا) نوشته شده، بحث رجز از دو منظر لغوی و اصطلاحی به صورت علمی تشریح شده است. در مقدمه ی این کتاب می خوانیم: معمولاً رجز خواندن در میدان جنگ، ویژه ی خاصّان و بلندرتبگان اجتماع بود و عوام نوعاً از رجزخوانی بی نصیب بودند. از افتخارات سپاه امام حسین در کربلا همین بود که از خواص و عوام، هر دو درمیدان رزم عاشورا رجزهایی روایت شده است. این از آن روست که همه ی آنچه در خواصّ یاران حضرت مایه ی افتخار شمرده می شد، وابسته ی ارزش های معنوی و شرافت روح ایشان بود و همه ی تقوامداران ولایت شعار، خواه به اصطلاح از خواص باشند و خواه از عوام، در این بهره مشترکند … اما تاریخ عاشورا روایت نکرده است که امویان یزیدی در ذکر اهداف خود به رجزی توسّل جسته باشند

در اصطلاح، می‌توان رجز را بر شعرهای حماسی‌ای اطلاق کرد که جنگاوران در میدان‌های نبرد می‌خوانده‌اند. معمولاً رجز ابیاتی کوتاه داشته و به صورت ارتجالی و بالبداهه در میدان کارزار سروده می‌شده است. از این رو، گاه خطاهای ادبی و دستوری هم در آن راه می‌یافته است. رجز نوعی از بحور شعر است، این بحر به سبب نزدیکی اجزا و کسر حروف آن بدین نام خوانده شده است. چون در آغاز آن، دو سبب خفیف (مُسْ + تَفْ) و پس از آن حرکتی خفیف واقع است، آن را رجز نامیده‌اند؛ چرا که در اصل، رجز یعنی آن که مرض در بدن شتر به حرکت افتد و سپس بازایستد. این مرض بدین سان است که ران‌های شتر به هنگام حرکت دچار لرزش و اضطراب گردند و سپس انبساط یابند.